Burdur ve Burdur evi ya da Baki Bey Konağı Etnografya Müzesi

Burdur ve Burdur evi ya da Baki Bey Konağı Etnografya Müzesi

Tarif ettikleri üzere ana yola çıkıp derenin diğer tarafında olan konağa ara köprüyü geçerek ulaştık. İçerisi de diğeri gibi farklı ve güzeldi. İlgilinin öğle mesaisi nedeni ile, henüz gelmediği söylenince yakınlarda olan İnsuyu mağarasına gidip dönüşte uğramayı planladık. Yaklaşık 13 km. uzaklıkta olan mağarayı ziyarete gidip gezdikten sonra geri geldik.
Geldiğimizde ilgili kişinin genç ve girişken biri olması, bize açıklayıcı bilgileri üşenmeden aktarması, sorduğumuz sorular üzerine daha çok ilgilenmesine yol açtı.
Bu da diğeri gibi 17.inci y.y. Osmanlı sivil mimarisinin ender güzel örneklerinden. Tapu kaydı Raşit bey adına kayıtlı görünmesine rağmen dedesi ya da babası tarafından yapıldığı düşünülmekteymiş.
İki katlı olan yapını bir kısmı daha önceleri yıkılmış, oldukça yüksek olan üst kata taş merdivenlerle çıkılıyor. Alt katta eskiden ahır, ambar gibi kullanılan odalar vardı.
İkinci kat ahşap direkli, sivri kemerli ve ahşap tırabzanlarla çevrili bir eyvan sofa ile bahçeye bakıyor. Sofanın tavanı, dönemin zengin ahşap işçiliği ile, çatı saçakları da ahşap oyma işçiliği ile bezendirilmişti. En güzel oda gene başodaydı. Odanın tavanı, yüklük kapakları, pencere pervazları altın-gümüş varaklarla ve kalem işi süslemelerle bezenmişti. Vitraylar süslemeleri tamamlamıştı. Motifler genel olarak devrin bitkisel süsüleme özelliklerini yansıtıyordu. Başodadan sonra iki küçük oda daha vardı, aynı albenili süslemeler de buralarda da mevcuttu.
Odalardan birinde duvara gömülü yapılmış dolaplardan birinde üzeri bir tahta kapakla açılıp kapanan küçük bir banyo ya da abdest almak için kullanılabilecek bir yer yapılmıştı. Buna benzer yapılanmalar bizlerin eski evlerinde de bulunurdu.
Diğer bir küçük odada, yerel olarak kullanılan kumaşların yapıldığı tezgahlar, buralarda üretilmiş olan kumaşlar, bunlardan yapılmış olan elbiseler, mutfak kap ve malzemeleri bulunuyordu.
Alt katta bir tarafta eskiden kullanılmış olan demirci körüğü, diğer tarafında ise kumaş, halı örme tezgahı, bir köşede kalmış içi boş bir sandık gelenleri karşılıyordu.




Bahçede oturacak yerler ve ortada bir kuyu, kenarında eskiden etlerin asılıp kuyuya sarkıtıldığı demirden askılar, üzerinde artık meyvesi kalmamış olan dut ağacı da gölgeliği sağlıyordu.
Konakla aynı bahçede ama karşı tarafında buluna bir yapıyı gittik. Baki Bey konağı bahçesinde yer alan bu binanın adı Çelikbaşlar Evi’ymiş. İki katlı olup, ilk katı taş ikinci katı ahşap – kâgirden yapılmıştı, ikinci kat cumbalıydı. Girişte alt kattaki tüm odaların açıldığı geniş bir sofa vardı. İlk katta 5 ikinci katta 6 oda bulunuyor. Bina çok sayıda pencere ile aydınlık bir hale getirilmişti.
İl kültür ve turizm müdürlüğü olarak kullanılıyormuş. Burası da özgün yerel üretimlerin yapılıp satışa sunulduğu yermiş. Hanımlar incelemelerini yaparken biz ilgili görevli kişi (Sayın Ahmet ÖZTÜRK) ile sohbete daldık. Kendi çabası ile hazırlamış olduğu kişisel web sayfa adresini verdi, ayrıca burası ile ilgili hazırlanmış bir de cd takdim etti, Burdur hakkında birçokta kaynak broşür ve kitap verdi. Bizde kendi web adreslerimizi verdik.
Dışarıda bulunan geniş giriş holünde yede duran alçıya sarılmış malzemeleri görünce sorduğumda çok ilginç bir cevap aldık. Meğer bunlar asırlar önce yaşamış bir hayvanın dişi ile bazı kemikleriymiş. Dişin boyu en az 3,5 – 4 metre kadardı, diğer kemiklerin ölçüleri de bundan farklı değildi. Tahmini olarak bir fil ya da mamut benzeri hayvana ait olabileceği yeni bulunduğunu ve henüz tam inceleme ve sonuçlanma olmadığını belirtti. Bu da bizler hele çocuklarımız için çok ilgi çekici ve bilgi arttırıcı oldu.
Burada bulduğumuz Çörekotu kahvesi'nden birkaç paket alarak, veda ve teşekkür edip ayrıldık.

Daha fazla bilgi için:
Ahmet ÖZTÜRK
Burdur Evi Görevlisi
Baki Bey Konağı
Burdur evi ya da Baki Bey Konağı