Üretim sabahın erken saatlerinde toplanan gül çiçeklerinin damıtma kazanlarına (imbik) doldurulması ile başlarmış. Her bir damıtma kazanına 1500 kg. su 500 kg. gül çiçeği konulur, kapağı kapatılan kazana önce doğrudan buhar verilir, böylece kazan içindeki gül çiçeğinin su ile tamamen karışması sağlanırmış.
Daha sonra kazan içinde dolanan serpantine buhar verilerek kaynatma başlatılırmış. Kaynamanın başlaması ile parçalanan gül hücrelerindeki kokulu maddeler su buharına geçermiş. Su buharı kazan içinde yükselerek, üst konikten soğutucuya (müberrit) geçerek yoğunlaşmaya başlarmış. Yoğunlaşan gül yağlı su soğutucu kolondan, ayırıcıya akarmış. Ayırıcıya toplanan yağlı sudan, yoğunluğu düşük olan gülyağı ayrılarak üstte toplanmaya başlarmış. En sonunda şişede toplanan bu yağlar ‘’ilk yağ’’ veya ’’ham yağ’’ olarak adlandırılırmış.
İlk yağın altında kalan yağlı sular, içlerinde çözünmüş olarak bir miktar daha yağ bulundururlarmış. Bir tankta toplanan bu yağlı sular daha sonra bir başka damıtma kazanına doldurularak, tekrar damıtılırmış. Damıtmanın sonunda, bir miktar gülyağı ayırıcının üzerinde toplanırmış. Bu yağlarda ‘’ikinci yağ’’ olarak adlandırılırmış.
Gülyağı, ilk ve ikinci yağların karışımıymış. Ayırıcıda kalan kokulu su ise Gülsuyu’ymuş, gülyağı üretimi esnasında yan ürün olarak elde edilirmiş.
Bizde bunlardan birer örnek olarak biraz aldık. Tabi yanında da çok sevdiğimiz gül çayı bol bol kurutulmuş gül çiçeği yaprağını da unutmadık. Anlayacağınız arabanın bagajı şimdiden dolmaya başladı, iyi ki az eşya ile yola çıkmışız !...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder